Sleutels

Uitgeslapen, ingepakt en klaar voor vertrek naar het volgende adres. Helaas, waar was de autosleutel ook alweer? We staan na 10 minuten lopen vanaf de kamer (zo groot is het hotel) met de grote koffers bij de auto. Helaas geen autosleutel. Ik bij de koffers gebleven en Harry terug naar de kamer om de handbagage en de camera op te halen en naar de sleutel te zoeken. Nergens te vinden. Alle tassen met vakjes nagekeken en nog eens nagekeken, want volgens Harry had ik de sleutel ergens weg gestopt. Harry in zijn broekzak gekeken van de broek die hij een paar dagen terug aan had, niets gevonden. Harry is naar de balie gegaan (inmiddels ruim een half uur later) om te vragen of ze daar iets gevonden hadden. Intussen heb ik weer elke tas met elk vakje nagekeken. Dan toch maar die koffer open en die vuile was nakijken. 3 maal raden, in Harry's broekzak zat de sleutel. Gelukkig, alles in de auto, en op zoek naar Harry. Eindelijk dan toch op weg naar Death Valley.  Alles is echt doods. We hadden hele zandvlaktes verwacht, maar het zijn allemaal zoutvlaktes. Vroeger een meer geweest. Het water dat er nog staat, is "Badwater Basin" 86 m onder de zeespiegel en niet te drinken. Verschrikkelijk zout. Met daar achter een gigantische zoutvlakte. De bergen zijn verschrikkelijk mooi qua kleuren. Sommigen worden ook wel een schilderspalet genoemd. Er was ook een golfbaan. Heb je die al geprobeerd Stella?  Ik denk het niet, het is namelijk geen echte golfbaan. Het is net een heel grof omgeploegde zoutvlakte. (Devil's Golfcourse). Onderweg nog de Mesquite zandduinen gezien. Geen bergen, maar wel flinke heuvels, groter dan de duinen in Ouddorp. In een klein plekje (3 huizen, een benzinestation en een restaurant) hebben we een echte hamburger gegeten(even wat anders dan die van de Mac). Vanavond rond half 10 aangekomen in ons hotel in Lone Pine. Groetjes en tot morgen.